Του Meleti Kechaidis
Προσοχή! Ακολουθεί ισχυρη πολιτική αντί-διαφήμιση.
Χτες Σάββατο κατά τις 10μμ πήγαμε στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος ήταν μια 24ωρη οξεία γαστρεντερίτιδα με επίμονο υψηλό πυρετό και διάρροια. Ο κίνδυνος αφυδάτωσης έντονος, άρα ο ορος και η ιατρική διάγνωση παθολόγου μονόδρομος.
Να μιλήσουμε για αναμονές; Για τον εξευτελισμό του κόσμου όταν προκύπτουν απλά ιατρικά θέματα, ακόμα και μη επείγοντα;
Στις διαμαρτυρίες μας η απάντηση ήταν η ίδια: «Έχετε απόλυτο δίκιο. Αυτό ζούμε σε κάθε εφημερία πολύ καιρό τώρα». Μια νοσηλεύτρια μας είπε ότι είχε μεταφερθεί από άλλο νοσοκομείο λόγω έλλειψης προσωπικού.
Για να λέμε τα καλά, τελικά κατά τις 1πμ μπήκε όρος, έγιναν εξετάσεις και έγινε βραχεία εισαγωγή. Από τις 6πμ είμαστε σπίτι με την συνταγή, μετά από 2 ορους, όλα πηγαίνουν καλύτερα. Το προσωπικό κουρασμένο, αλλά άψογο. Ειλικρινα θεωρώ ότι το ιατρικό προσωπικό στις δημόσιες δομές κάνει αυτήν την περίοδο μια από τις πιο δύσκολες δουλειές που υπάρχουν.
Εγω ήμουν κυρίως έξω και παρατηρούσα τους υπόλοιπους.
Άνθρωποι κουρασμένοι και απελπισμένοι. Σε μια Ελλάδα που σίγουρα ΔΕΝ ηγείται καμίας «4ης βιομηχανικής επανάστασης».
Μιας Ελλάδας που αν δεν έχεις κάποιο πρόγραμμα ιδιωτικής νοσηλείας, τότε ελπίζεις, προσεύχεσαι (ότι νιώθει ο καθένας) να μην πέσεις στην ανάγκη κανενός, κάτι εντελώς αδύνατο. Με λίγα λόγια, αν δεν πληρώσεις δουλίτσα δεν γίνεται.
Για επιμύθιο 2-3 πράγματα:
1. Θα ήθελα να ξέρω αν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι (και οι ψηφοφόροι!) έχουν κάνει κάποια αυτοψία η ρεπορτάζ λαιβ σε κάποια εφημερία. Όχι πρωινό σόου με κάμερες.
2. Πολλοί ασθενείς δεν άντεξαν την αναμονή και αποχώρησαν. Ένας μονολόγησε: «Καλύτερα να πεθάνω σπίτι μου!». Γι αυτό σε εμάς η αναμονή μειώθηκε σε 3 ώρες!
3. Μια νοσηλεύτρια μετά από επιμονή μου να μας πουν ποτέ θα γίνει η πρώτη εξέταση μας κοίταξε στα μάτια και μας είπε:
«Μας οδηγούν σε κλείσιμο!»
Καλημέρα σας
Edit – ΥΓ. 1. Σε κάποια φάση πέρασαν από το μυαλό μας παρανοϊκές και απαράδεκτες σκέψεις: «Την επόμενη φορά είναι καλύτερα να έρθουμε με ασθενοφόρο!». Να παρακαλάς δηλαδή να είσαι σοβαρό και επείγον περιστατικό! Τρέλα κανονική!
Υ.Γ. 2. Στην επιστροφή μας από το νοσοκομείο τα ξημερώματα περάσαμε από το Πανεπιστήμιο και είδαμε την κλασική κλούβα με τα ΜΑΤ στην Αγίου Δημητρίου. Να κάθονται να φυλάνε το άδειο Πανεπιστήμιο! Και λίγα μέτρα πιο εκεί το ελλιπέστατο ιατρικό προσωπικό να παλεύει για τις ζωές μας με ότι έχει απομείνει. Αυτοί είμαστε!
