21η Μαρτίου: Διεθνής ημέρα κατά του ρατσισμού και του φασισμού, ημέρα μνήμης για τους ανθρώπους με σύνδρομο Down αλλά και ημέρα Ποίησης.
Τα πρώτα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας ήταν άνθρωποι με σύνδρομο Down που έβρισκαν φρικτό θάνατο μέσα σε σφραγισμένα λεωφορεία όπου σωλήνες διοχέτευαν τα καυσαέρια από τις αναμμένες μηχανές.
Η πρακτική όμως αυτή θανάτωσης γρήγορα εγκαταλείφθηκε διότι ήταν χρονοβόρα και δημιούργησε διαμαρτυρίες των οδηγών και συνοδών.
Βλέπετε, έπαιρνε πολύ χρόνο μέχρι να ξεψυχήσουν τα παιδιά με Down και οι οδηγοί δεν άντεχαν τις “συνθήκες εργασίας”.
Έτσι, οργανωθήκαν 6 κέντρα-ιδρύματα, που βρίσκονταν σε Γερμανία και Αυστρία και σε αυτά πραγματοποιούσαν τις δολοφονίες ανθρώπων με Down και άλλων αναπήρων χρησιμοποιώντας ειδικά κατασκευασμένους θαλάμους αερίων, ενώ για τα ανάπηρα βρέφη και παιδιά χρησιμοποιούσαν ενέσεις ή την βασανιστική στέρηση σίτισης μέχρι θανάτου.
Gekrat Busses ονομάζονταν τα λεωφορεία της ειδικής οργάνωσης “Κοινωνία της Φιλανθρωπίας για τη Μεταφορά των Ασθενών” (Gemeinnütziger Krankentransport GmbH) για την πραγματοποίηση του προγράμματος ευθανασίας T-4.
Το “πρόγραμμα ευθανασίας” Τ4 (Aktion T-4), το οποίο πήρε το όνομά του από την οδό Tiergartenstraße (Tiergartenstrasse) αριθ. 4. του Βερολίνου (όπου βρισκόταν η έδρα της υπεύθυνης για την εφαρμογή του υπηρεσίας), απαιτούσε τη συνεργασία πολλών Γερμανών γιατρών. Αυτοί εξέταζαν τους ιατρικούς φακέλους των «ανάξιων για ζωή» και επέλεγαν εκείνους/ες που έπρεπε να «διαγραφούν» , ενώ στη συνέχεια επέβλεπαν τις δολοφονίες».
Το πρόγραμμα T-4 αποτέλεσε πρότυπο για τη μαζική εξολόθρευση Εβραίων, Ρομά, Σίντι και ομοφυλόφιλων σε στρατόπεδα που διέθεταν θαλάμους αερίων και τα οποία οι Ναζί ίδρυσαν το 1941 και το 1942.
Στάθηκε επίσης «χρήσιμο» το Τ4 στην εκπαίδευση των μελών των SS που επάνδρωσαν αυτά τα στρατόπεδα θανάτου.
Σήμερα, γνωρίζουμε με καθυστέρηση πολλών χρόνων από την διεξαγωγή αυτών των εγκλημάτων των ναζί, ότι τα προγράμματα εξόντωσης αφορούν σε εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονημένους με φρικτό τρόπο «ανάξιους για ζωή» ανάπηρους, με τις πιο πρόσφατες έρευνες να φέρνουν τον αριθμό των θυμάτων σε πάνω από 300.000.
Η ναζιστική κρεατομηχανή για να «δουλέψει» χρειάστηκε κοινωνική συναίνεση.
Ένας ολόκληρος λαός έπρεπε να πειστεί πως οι “αποκλίσεις” είναι μια τροχοπέδη προς την ένδοξη νέα πορεία του.
Οι ανάξιες για να βιωθούν ζωές, μαζί με το υψηλό κόστος για την φροντίδα τους και το συνεπακόλουθο “βάρος” που προκαλούσαν στην οικογένεια και την κοινωνία αποτέλεσε το βασικό αφήγημα της προπαγάνδας για την ολοκλήρωση ενός τρομακτικού εγκλήματος που οι κοινωνίες μας αρνούνται να αναλογιστούν τις διαστάσεις του και τις επιπτώσεις του μέχρι και σήμερα.
21η Μαρτίου: Διεθνής ημέρα κατά του ρατσισμού και του φασισμού, ημέρα μνήμης για τους ανθρώπους με σύνδρομο Down αλλά και ημέρα Ποίησης.
Δεν βρισκω κανένα ποίημα να συνοδεύσω τη φρίκη που νιώθω κάθε φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπος με αυτό το μαύρο και ανέγγιχτο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας.
