της Ελένης Παπαδοπούλου-Μπουλασουχίτη
υποψήφιας Συμβούλου Κοινότητας Νίκαιας
με την Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη “Κόντρα στο Ρεύμα”
Ξεπεράσαμε τα δύσκολα!!!
Το 2010 γεννιέται η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα». Κάποιοι με πείσμα και όραμα πίστεψαν ότι επιτέλους πρέπει να έχουμε φωνή στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας. Πρέπει να έχουν φωνή οι εργαζόμενοι, οι μαθητές, οι γονείς, τα άτομα με αναπηρία, οι άνεργοι, οι ηλικιωμένοι και κάθε ένας από τους συμπολίτες μας, που αντιμετωπίζει πρόβλημα, που βρίσκεται σε ανάγκη. Πρέπει να έχουμε λόγο στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό.
Και ξεκινήσαμε!!!
Εκεί να δείτε δύσκολα. Αντιμετωπίσαμε τη μεγάλη δυσπιστία από τους συμπολίτες μας, που δεν μας γνώριζαν. Χωρίς κάποιο μηχανισμό να μας στηρίζει και το δυσκολότερο χωρίς χρήματα. Ξυπόλητοι στα αγκάθια δηλαδή.
Είχαμε όμως σταθερές θέσεις και μια βαριά παρακαταθήκη. Ήταν το πείσμα, το όραμα και η εργατικότητα που έφεραν οι παππούδες μας από τις χαμένες πατρίδες της Μικράς Ασίας, εδώ που τα δάκρυα τους ενώθηκαν με το χώμα της καινούργιας τους πατρίδας κι έγιναν η λάσπη που μπήκε ανάμεσα στις πέτρες, τις λαμαρίνες και τους πλίνθους και έτσι έγινε η Κοκκινιά! Αυτή η Κοκκινιά που οι άνθρωποι της πάνω που πήγαν να σηκώσουν κεφάλι τους βρήκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος γιάτρεψαν τις πληγές όπως-όπως και αντισταθήκαν στον Φασίστα Κατακτητή. Και ας ήξεραν ότι πάλι θα κλάψουν, έδωσαν στον αγώνα τα παιδιά τους και σε εμάς την υπερηφάνεια που είμαστε απόγονοι τους.
Γεννήθηκε λοιπόν το «Κόντρα στο Ρεύμα» από το μηδέν και με μεγάλο πόλεμο. Οι καλοθελητές έλεγαν ότι ούτε την πόρτα του Δημαρχείου δεν θα δούμε. Είχαμε όμως μαζί μας το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης μας, τους γονείς που μας ήξεραν και μας εμπιστεύονταν! Μαζί δώσαμε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα να έχουν τα παιδιά μας σύγχρονα σχολικά κτίρια, δημόσια και δωρεάν παιδεία, για να έχει κάθε παιδί πρόσβαση στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς και εμπόδια. Μαζί μαζέψαμε τις 5.000 υπόγραφες και διεκδικήσαμε να αποκτήσουν οι ανάπηροι μαθητές της πόλης μας το δικό τους σχολειό. Η εμπιστοσύνη σας μας έδωσε ώθηση και τα δύσκολα μας δυνάμωσαν τόσο που και την πόρτα του Δημαρχείου είδαμε, αλλά και τα έδρανα του Δημοτικού Συμβούλιου.
Και βγήκε ο ένας και μοναδικός δημοτικός μας σύμβουλος τότε. Πάλι άρχισαν οι πιέσεις τι θα κάνεις μόνος σου, πήγαινε να γίνεις ουρά της διοίκησης ή της αντιπολίτευσης. Η εμπιστοσύνη όμως των γονιών δεν προδίδεται! Αντέξαμε στα δύσκολα και ο ένας δημοτικός μας σύμβουλος είχε τέτοια φωνή και παρεμβαση, που έκανε τόση φασαρία, τόση όση δεν έκαναν όλοι οι άλλοι μαζί που στην πλειοψηφία τους, αυτοί περάνανε τα 4 χρόνια της θητείας τους και δεν αρθρώνουν ούτε συλλαβή.
Ήρθε το 2014 και το «Κόντρα στο Ρεύμα» εκεί βράχος στα δύσκολα της πόλης αλλά και της πατρίδας μας. Μπροστά σε κάθε αγώνα! Και πάλι πόλεμος και πάλι πισώπλατα μαχαιρώματα και πάλι εμάς τα δύσκολα μας έκαναν πιο δυνατούς. Εκλέξαμε πέντε δημοτικούς συμβούλους και τρεις διαμερισματικούς συμβούλους. Και οι συμπολίτες μας δειλά-δειλά μας γνώρισαν γιατί μας έβλεπαν παντού.
Μας είχαν διπλά τους όταν δεν είχαν ρεύμα ή νερό, πολλές φορές φαγητό ή όταν κινδύνευαν να τους πάρουν το σπίτι, το μοναδικό κεραμίδι που είχαν πάνω από τα κεφάλια τους. Μας έβλεπαν έξω από το ΙΚΑ, την εφορία, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, έξω από κάθε υπηρεσία που με τις πλάτες της Διοίκησης του Δήμου έφυγε από την πόλη μας. Τα καταστήματα έκλεισαν γιατί είχαν την κρίση να τα χτυπάει, ήρθε και η απομάκρυνση των υπηρεσιών και η πόλη μας έγινε τόσο σκοτεινή και άδεια, που η μάνα μου ,λέει, ότι της θυμίζει την κατοχή που η πόλη δεν είχε φώτα…
Και προχωράμε με αισιοδοξία!!!
Και φτάνουμε στο 2019 και οι συμπολίτες μας, μας γνωρίζουν καλά και μας δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Γνωρίζουν πως και μετά τις εκλογές πάλι εδώ θα είμαστε, όλοι μαζί να δώσαμε τους αγώνες μας! Να αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπή διαβίωση με ίδια δικαιώματα για όλους!
Στις 26 Μάη να Δυναμώσουμε τον Αγώνα να πάμε «Κόντρα στο Ρεύμα»!
