Καλή σχολική χρονιά και καλή δύναμη σε όλους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς σε μια ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ & ΔΥΣΚΟΛΗ σχολική χρονιά που ξεκινά.
Όπως κάθε νέα σχολική χρονιά θέλουμε και ελπίζουμε να είναι αισιόδοξη ,και να ευοδωθούν τα όνειρα και προσδοκίες των Γονιών για τα παιδιά τους και των ίδιων των μαθητών .
Αντιγράφουμε απο την ανακοίνωση της Ανωτατης Συνομοσπονδίας Μαθητών Ελλάδας .
…..
Παρ όλα αυτά όμως, ως γονείς έχουμε ερωτήματα, αγωνία και έντονο προβληματισμό. Λογικό. Γιατί το δημόσιο σχολείο είναι απροετοίμαστο, επειδή και πριν την πανδημία δεν είχε στο επίκεντρο του τις ανάγκες των μαθητών.
Ειδικά φέτος που η επιδημία του Covid-19 έβγαλε στην επιφάνεια και ανέδειξε με εκκωφαντικό τρόπο, τη διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων για τα συσσωρευμένα προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση: το ολιγάριθμο εκπαιδευτικό δυναμικό, το ανεπαρκές βοηθητικό προσωπικό, που δουλεύει σε άθλιες συνθήκες (εργαζόμενοι στην καθαριότητα των σχολείων), τα παλιά και επικίνδυνα κτίρια, τις αίθουσες – κλουβιά, τα 25άρια τμήματα, τις τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή αλλά και σε κονδύλια των σχολικών επιτροπών για τα αναλώσιμα. Αυτή είναι η καθημερινότητα που ζούμε στα σχολεία, διαμορφώνοντας ένα υπόβαθρο άκρως επικίνδυνο για την υγεία των μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών.
Οι ανακοινώσεις και τα μέτρα που εξήγγειλε το Υπουργείο Παιδείας για το άνοιγμα των σχολείων δεν απαντούν στις ανάγκες μας για προστασία της υγείας των παιδιών μας και για ισότιμη μόρφωση. Όχι απλά δεν καθησυχάζουν, αλλά εντείνουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας, έχοντας και την εμπειρία από την αντιμετώπιση της εκπαίδευσης από την κυβέρνηση την προηγούμενη περίοδο (καραντίνα, τηλεκπαίδευση, εκ’ περιτροπής λειτουργία Μάη και Ιούνη).
Όλο το προηγούμενο διάστημα γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί αντιμετωπίσαμε με μεγάλο αίσθημα ευθύνης την πανδημία του κορονοϊού αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση έχασε πολύτιμο χρόνο ώστε να ικανοποιήσει τα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα μας που διασφαλίζουν την προστασία, την υγεία μαθητών και εκπαιδευτικών και φυσικά την ασφαλή λειτουργία των σχολείων. Σήμερα έχοντας κάνει “λάστιχο” τα υγειονομικά πρωτόκολλα και αξιοποιώντας τα “κατά το δοκούν”, δεν απαντά ούτε στο ελάχιστο στις αγωνίες και τους προβληματισμούς της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Η φετινή χρονιά δεν θα είναι “μια από τα ίδια”, αλλά θα είναι χειρότερη λόγω του νέου νομοσχεδίου για την Παιδεία που ψήφισε η Κυβέρνηση.
Η νέα σχολική χρονιά ξεκινά με χειρότερους όρους σε σχέση με πέρυσι και όσον αφορά την μορφωτική διαδικασία. Αντί το Υπουργείο Παιδείας να ασχοληθεί με τα οξυμένα διαχρονικά προβλήματα ψήφισε νομοσχέδια και εφάρμοσε ΠΝΠ που βάζουν μεγαλύτερα εμπόδια στην εκπαιδευτική διαδικασία και την ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών μας. Με το νομοσχέδιο που ψήφισε με κλειστά μάλιστα τα σχολεία : αύξησε τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη από 22 σε 25 στα νηπιαγωγεία και Δημοτικά, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο του συνωστισμού αλλά και αγνοώντας την παιδαγωγική αξία του μικρότερου αριθμού μαθητών ανά τάξη. Δίνει έμφαση στην εκμάθηση δεξιοτήτων πράγμα που αποστεώνει το σχολείο από τη στέρεη βάση της γενικής παιδείας και το απομακρύνει από το στόχο της ολόπλευρης μόρφωσης και καλλιέργειας. Επανέφερε την «Τράπεζα Θεμάτων» διαμορφώνοντας ένα “Λύκειο – εξεταστική αρένα” , με εξετάσεις πανελλαδικού τύπου από την Α΄ Λυκείου και εμάς τους γονείς να βάζουμε πιο βαθιά ακόμη το χέρι στην τσέπη. Κατηγοριοποιεί τα μαθήματα σε Ομάδες στο Γυμνάσιο διαμορφώνοντας μαθήματα πρωτεύουσας και δευτερεύουσας σημασίας. Δεν εγγυάται την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών κενών και με τα νέα ωρολόγια προγράμματα κατάργησε μαθήματα επιλογής όπως το Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο και η 2η ξένη Γλώσσα (Γερμανικά/Γαλλικά) που εξετάζονται πανελλαδικά, ως προαπαιτούμενα για την είσοδο σε συγκεκριμένες σχολές. Κατάργησε τα μαθήματα των Κοινωνικών Επιστημών και της Καλλιτεχνικής Παιδείας με αποτέλεσμα να πετσοκόβει ακόμα περισσότερο κάθε υπόλειμμα Γενικής Παιδείας. Προωθεί την “αξιολόγηση” των σχολείων και επιδιώκει ένα “αυτόνομο” σχολείο, δηλαδή ένα σχολείο που σταδιακά θα αποκόπτεται από την ευθύνη του κράτους για χρηματοδότηση.