Ένα από τα βασικότερα ζητήματα που ανέδειξε η κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές στην ελληνική κοινωνία είναι αυτό της εξυπηρέτησης των δανείων εκατομμυρίων νοικοκυριών προς τις τράπεζες. Οι τραγικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας και η καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας, οδήγησαν χιλιάδες συμπολίτες μας σε αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων τους. Τα γνωστά ως κόκκινα δάνεια έγιναν ο φόβος και ο τρόμος της κοινωνίας. Με το ξέσπασμα της κρίσης τράπεζες κι εισπρακτικές τηλεφωνούσαν καθημερινά σε δανειολήπτες απειλώντας τους πως αν δεν εξοφλήσουν τα δάνεια θα χάσουν τα σπίτια τους.
Σήμερα σχεδόν δέκα χρόνια μετά, οι σκέψεις αυτές επιστρέφουν, αφού ο γνωστός σε όλους Νόμος Κατσέλη οδεύει προς το τέλος του με τη λήξη του έτους. Πράγματι, σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα, στις 31-12-2018 παύει η δυνατότητα στους οφειλέτες να υποβάλουν αίτηση ένταξης στον Νόμο που ισοδυναμεί με κατάργηση του Νόμου από 01-01-2019. Ήδη κυβερνητικές εξαγγελίες κάνουν λόγο για ενδεχόμενη παράταση ισχύος του Νόμου ή για την διαμόρφωση ενός άλλου νέου νομικού πλαισίου προστασίας της κύριας κατοικίας όσων δεν έχουν μπει και δεν μπουν μέχρι το τέλος του έτους στον Νόμο.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε μέτρο ελάφρυνσης του λαού, έτσι και με το ζήτημα του Νόμου Κατσέλη, απαιτείται η έγκριση των Δανειστών, για να μην ναυαγήσει η λυσσαλέα προσπάθεια χρόνων που γίνεται για τη διάσωση των Τραπεζών, ( ανακεφαλαιοποιήσεις, PSI κλπ ). Άλλωστε η σύντομη ιστορία του Νόμου και οι τροποποιήσεις που έχει υποστεί από το 2010 μέχρι και σήμερα δείχνουν ότι με το πέρασμα των ετών, το πλαίσιο και οι προϋποθέσεις ισχύος και προστασίας του, συνεχώς κινούνται σε βάρος των οφειλετών και υπέρ των τραπεζών. Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι διεξάγεται ένα παζάρι μεταξύ Κυβέρνησης και Θεσμών με εμπορεύματα τον λαό και τα σπίτια του και προσφορές το ύψος των δανείων και την εμπορική αξία των ακινήτων.
Παράλληλα σε μία διαρκή προεκλογική περίοδο, όπως αυτήν στην οποία θα βρισκόμαστε μέχρι και την άνοιξη, το θέμα του Νόμου Κατσέλη όπως και κάθε μέτρο ανακούφισης της κοινωνικής πλειοψηφίας αξιοποιείται από Κυβέρνηση και αντιπολίτευση για λόγους ψηφοθηρικούς. Για εμάς το ζήτημα της προστασίας της πρώτης κατοικίας και συνολικά της περιουσίας του λαού και του τόπου, είναι βασικό προαπαιτούμενο για την ζωή μας. Δεν μπορούν αυτοί που ξεπουλάνε λιμάνια, αεροδρόμια, νοσοκομεία κι αρχαία μνημεία να διαπραγματεύονται πόσο θα πουλήσουν και τα σπίτια μας. Δεν μπορεί το αν χιλιάδες συμπολίτες μας μείνουν στον δρόμο, να κρίνεται στα πλαίσια υποχωρήσεων και δεσμεύσεων Κυβέρνησης και Δανειστών.
Ως κόντρα στο ρεύμα γνωρίζουμε καλά, ότι η προστασία της λαϊκής κατοικίας είναι κυρίως υπόθεση του μαζικού κινήματος, δείχνοντάς το όλα αυτά τα χρόνια με τα μπλοκαρίσματα πλειστηριασμών σε Ειρηνοδικεία και Συμβολαιογραφεία. Απαιτούμε όμως την παράταση του Νόμου και της προστασίας των οφειλετών και των σπιτιών μας απέναντι στις τράπεζες και στα ντόπια και ξένα κοράκια που καιροφυλακτούν μέσω των πλειστηριασμών να βγάλουν στο σφυρί τις απροστάτευτες λαϊκές κατοικίες.
